கோட்டாபய  தமிழ் டயாஸ்பொறவை அழைக்கிறார் ?

யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து நிலாந்தன் எழுதுகிறார்

இது டயாஸ்பொறக்களின் காலம். அதாவது புலம்பெயர்ந்த சமூகங்களின் காலம். அல்லது நாடு கடந்து ஒரு தேசமாக அல்லது தேசத்துக்கு வெளியே ஓர் உளவியல் தேசமாக வாழும் மக்களின்காலம். புலப்பெயர்ச்சி என்பது பொதுவாக இரண்டு காரணங்களால் ஏற்படுகிறது. முதலாவது போர். இரண்டாவது பொருளாதார காரணங்கள். ஈழத்தமிழர்களின் புலப் பெயற்சி பிரதானமாக இரண்டு அலைகளை கொண்டது.முதலாவது 1983 முந்தியது. பெருமளவிற்கு கல்வி மற்றும் பொருளாதார காரணங்களுக்கானது.இரண்டாவது 83 ஜூலைக்கு பின்னரானது.அது முழுக்க முழுக்க போரின் விளைவு. எனினும் அதற்குள் போரை ஒரு சாட்டாக வைத்துக்கொண்டு பொருளாதார காரணங்களுக்காக புலம் பெயர்ந்தவர்களும் உண்டு.

உலகில் இன்று மிகக்கவர்ச்சியான டயாஸ்பொறக்களில் ஒன்றாக தமிழ் டயாஸ்பொற பார்க்கப்படுகிறது. உலகின் மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய அதேசமயம் மிகநீண்ட காலப் பின்னணியைக் கொண்ட ஒரு புலம்பெயர் சமூகமாக யூதர்கள் பார்க்கப்படுகிறார்கள். டயாஸ்பொற என்ற வார்த்தை யூதர்களுக்குத்தான் முதலில் அதிகம் பயன்படுத்தப்பட்டது. கிட்டத்தட்ட இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலான ஒரு புலப் பெயர்ச்சி அது. அதன் விளைவாக யூதர்கள் அதிகமதிகம் ஐரோப்பியமயப்பட்டு விட்டார்கள். யூத டயாஸ்பொற என்பது கிறிஸ்துவுக்கு முன்னரே தொடங்குகிறது.அதிலிருந்து தொடங்கி யூதர்கள் தொடர்ச்சியாக ரோமப் பேரரசின் ஆட்சிக்குட்பட்ட பிரதேசமெங்கும் அதற்கப்பாலும் புலம் பெயர்ந்தார்கள். இவ்வாறு சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாக அதாவது இரண்டு மில்லீனியங்களுக்கும் மேலாக யூதர்கள் புலம்பெயர்ந்தார்கள். ஆசியாவில் தோன்றிய யூதர்கள் கடந்த இரண்டாயிரம் ஆண்டு காலப்பகுதிக்குள் அதிகம் ஐரோப்பிய மயப்பட்டார்கள். இவ்வாறு யூதர்கள் ஐரோப்பிய மயபட்டதன் விளைவுகள்தான் அணுக்குண்டு; மார்க்சிசம்; சிக்மன் பிராய்டின் உளவியல் கோட்பாடு முதற்கொண்டு உலகின் கணிசமான அறிவியல் சாதனைகள் ஆகும்.

இந்த அர்த்தத்தில்தான் கடந்த நூற்றாண்டை யூதர்களின் நூற்றாண்டு என்று வரலாற்றாசிரியர்கள் வர்ணிப்பது உண்டு. மனிதகுல வரலாற்றில் அதிகம் தாக்கம் செலுத்திய, அதிகம் பலம் பொருந்தியதாக யூத டயாஸ்பொற பார்க்கப்படுகிறது. புலம்பெயர்ந்த ஒரு மக்கள் கூட்டத்தால் தமது தாயகத்தில் ஒரு தேசத்தை உருவாக்க முடியும் என்பதற்கு அது ஒரு முன்னுதாரணம் ஆகும்.

கடந்த நூற்றாண்டில் யூத டயாஸ்பொறவிலிருந்து தொடங்கி மனிதகுல வரலாற்றில்  டயாஸ்பொறக்களின் காலம் என்பது துலக்கமான விதங்களில் மேலெழுந்து விட்டது. ஆசிய ஆப்பிரிக்க லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளை பொறுத்தவரையிலும் பல நாடுகளில் டயாஸ்பொற சமுகங்கள் தத்தமது தாயகங்களில் அரசியல்ரீதியாகவும் பொருளாதார ரீதியாகவும் செல்வாக்கு செலுத்தும் ஒரு போக்கு வளர்ச்சியுற்று வருவதை காணலாம். உதாரணமாக அமெரிக்காவில் வாழும் யூத மற்றும் ஐரிஷ் சமூகங்கள் கனடாவில் வாழும் சீக்கிய சமூகம் அமெரிக்க, ஐரோப்பியக் கண்டங்களில் வாழும் தமிழ்ச்சமூகம்  போன்றவற்றைக் கூறலாம். குறிப்பாக 1990களுக்குப் பின்னிருந்து தமிழ் டயாஸ்பொற அபரிதமான ஒரு வளர்ச்சியை பெற்று விட்டது. இந்த வளர்ச்சியை விளங்கிக் கொள்வதற்கு இங்கே ஒரு உதாரணத்தைக்  கூறலாம்.

83 ஜூலைக் முன்பு பிரித்தானியா விமான நிலையம் ஒன்றில் நடந்த சம்பவம் அது. அங்கே பிரித்தானியாவிலிருந்து நாடுகடத்தப்படுவதற்காக ஒரு தொகுதி ஈழத்தமிழர்கள் விமான நிலையத்துக்கு அழைத்து வரப்பட்டிருந்தார்கள்.தாங்கள் நாடு கடத்தப்படுவதைத் தடுப்பதற்காக அவர்கள் திடீரெண்டு விமானநிலையத்தில் தங்களுடைய ஆடைகளை அகற்றி அரை நிர்வாணமாக நின்று தமது எதிர்ப்பை காட்டினார்கள். அதன் விளைவாக அவர்களை நாடு கடத்தும் முயற்சி நிறுத்தப்பட்டது.ஆனால் அப்படி ஒரு காட்சியை இனி எந்த ஒரு அமெரிக்க அல்லது ஐரோப்பிய விமான நிலையத்திலும் கற்பனை செய்யமுடியாது. ஏனென்றால் அன்று பிரித்தானியாவின் விமான நிலையத்தில் நிர்வாணமாக நின்றவர்களுக்கு தங்களை மற்றவர்கள் பார்ப்பார்கள் என்ற கூச்சம் இருக்கவில்லை. அதாவது அங்கே அவர்களுக்கு ஒரு சமூக இருப்போ,கலாச்சார இருப்போ இருக்கவில்லை. ஒரு சமூக அல்லது கலாச்சார இருப்பு அல்லது அந்தஸ்து  இருந்தால்தான் வெட்கம் வரும். மற்றவர்கள் தங்களை பார்ப்பார்கள் மற்றவர்கள் தங்களைப் பற்றி என்ன நினைப்பார்கள் என்ற வெட்கம் ஏற்படும். ஆனால் அன்றைக்கு நிர்வாணமாக நின்ற தமிழர்கள் உதிரிகளாக நின்றார்கள். ஒரு சமூகமாக நிற்கவில்லை.

ஆனால் இன்றைக்கு ஈழத் தமிழர்களின் நிலை அப்படியல்ல. அப்படி எந்த ஒரு விமான நிலையத்திலும் நிர்வாணமாக நிற்கமுடியாது. ஏனென்றால் ஒரு புலம்பெயர் தமிழர் அவ்வாறு நின்றால் அதை அவர்களுடைய அடுத்த தலைமுறை  அனுமதிக்காது அல்லது அந்தப் பிள்ளையின் பிள்ளை அனுமதிக்காது.அந்தப் பிள்ளைகளுக்கு அங்கே ஒரு சமூக அடையாளமும் அந்தஸ்தும் உண்டு. அவர்கள் அந்த சமூகத்துக்கு உரியவர்கள் உன்னுடைய பெற்றோர் அல்லது உறவினர் இப்படி நிர்வாணமாக நிற்கிறார்கள் என்று நாளைக்கு அவர்களுடைய பள்ளிக்கூடத்திலோ அல்லது வேலைத்தளங்களிலோ அந்தப் பிள்ளைகளின் நண்பர்கள் சொல்லிக் காட்டுவார்கள்.மேலும் பெரும்பாலான விமான நிலையங்களில் ஈழத்தமிழர்கள் ஏதோ ஒரு வேலை பார்க்கிறார்கள். தவிர அந்த விமான நிலையங்களில் வந்து போகும் பயணிகளில் யாரோ ஒரு அல்லது பல முதல் தலைமுறை அல்லது இரண்டாம் மூன்றாம் தலைமுறையைச் சேர்ந்த ஈழத்தவர் இருப்பார்.அவர் அவ்வாறு நிர்வாணமாக நிற்பவரை அடையாளம் காணமுடியும்.

அதாவது ஈழத்தமிழர்கள் இப்பொழுது நாட்டுக்கு வெளியே ஒரு தேசமாக பரந்து வாழ்கிறார்கள். புலம்பெயர்ந்து வாழும் நாடுகளில் தேர்தலில் நிற்கிறார்கள்.நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களாக வருகிறார்கள்.உள்ளூராட்சி சபை உறுப்பினர்களாக வருகிறார்கள். உள்ளூர் பிரமுகர்கள் ஆக வந்துவிட்டார்கள்.உலகப் பிரபலங்கள் ஆகவும் வந்துவிட்டார்கள். இதற்கு ஆகப் பிந்திய ஓர் உதாரணத்தை இங்கு காட்டலாம் தமிழ்நாட்டின் திரைத்துறைத்  தலைநகரமாகிய கோடம்பாக்கத்தில் அண்மையில் நடந்த ஒரு சம்பவம். நகைச்சுவை நடிகர் வடிவேலு இயக்குனர் ஒருவரோடு ஏற்பட்ட முரண்பாடு காரணமாக நடிப்பதில் இருந்து விலகி இருந்தார். அந்தப் பிணக்கை தீர்த்து வைத்தது ஒரு புலம்பெயர் பெரு வணிகர்தான். தமிழ்த் திரையுலகின் மீது தமிழ் டயாஸ்பொறவின்  செல்வாக்கை இது காட்டுகிறதா?

ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூறுகளுக்குப்பின் தமிழ் டயாஸ்பொறவானது ஈழ விடுதலைப் போரின் காசு காய்க்கும் மரமாக மாறியது. குறிப்பாக இந்தியாவுக்கும் ஆயுதப் போராட்டத்துக்கு இடையே சட்ட பூட்டு ஏற்பட்ட பொழுது ஆயுதப்போராட்டம் ஐரோப்பாவை நோக்கி நிச்சயமற்ற கடல்வழிகளின் மூலம் திறக்கப்பட்டது.அதிலிருந்து அதிகரித்த அளவில் ஈழப்போராட்டம் மேற்கு பயப்பட்டது. ஈழப்போராட்டத்தின் காசு காய்க்கும் மரமாக தமிழ் டயாஸ்பொற காணப்பட்டது. இன்றும் தாயகத்திலுள்ள கட்சிகள்

செயற்பாட்டாளர்களின் மீது ஏதோ ஒரு விதத்தில் தாக்கம் செலுத்தும் ஒரு மக்கள் கூட்டமாக புலம்பெயர்ந்த தமிழ் மக்கள் காணப்படுகிறார்கள். குறிப்பாக 2009 க்குப்பின் தாயகத்தில் வாழும் தமிழ் மக்கள் பயப்பிராந்திக்குள் வாழ்ந்த ஒரு காலகட்டத்தில் முழுத் தமிழ் சமூகத்துக்குமாக குரல் கொடுத்தது புலம் பெயர்ந்து வாழும் தமிழர்கள்தான்.2009க்குப்பின் அஞ்சலோட்டக் கோல் புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களிடமே ஒப்படைக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று கருதுமளவுக்கு அந்த வளர்ச்சி காணப்பட்டது.குறிப்பாக ஜெனிவா மைய அரசியலில் மிகவும் வினைத்திறனோடு செயற்படுவது தமிழ் டயாஸ்பொறதான் 2009க்கு பின்னரான நீதிக்கான தமிழ் மக்களின் போராட்டத்தில் பிரதான கூர் முனைகளில் ஒன்றாக தமிழ் டயாஸ்பொறவே செயல்பட்டு வருகிறது.

இவ்வாறான ஒரு முக்கியத்துவத்தைக் கருதித்தான் கடந்த வாரம் இலங்கைத் தீவின் ஜனாதிபதி அமெரிக்காவில் ஐநாவில் வைத்து தமிழ் டயாஸ்பொறவை நோக்கி கோரிக்கைகளை முன்வைக்கும் ஒரு நிலைமை தோன்றியிருக்கிறது. அன்மையில் ஐநா கூட்டத்தொடரில் உரையாற்றுவதற்காக சென்ற ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ச அங்கே ஐநா பொதுச் செயலரை சந்தித்தபின் வெளியிட்ட கருத்துக்கள் அதைத்தான் நமக்கு உணர்த்துகின்றன. ஜனாதிபதி அமெரிக்காவில் நின்ற நாட்களுக்கு சற்று முன்பின்னாக நோர்வேயில் ஒரு தமிழ்ப் பெண் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக தெரிவு செய்யப்பட்டிருப்பதையம் கனடாவில்  ஏற்கனவே நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக இருந்த ஹரி ஆனந்தசங்கரி மீண்டும் தெரிவு செய்யப்பட்டிருப்பதையும் சுட்டிக் காட்ட வேண்டும்.

தமிழ் டயாஸ்பொற ஒரு தவிர்க்கமுடியாத சக்தியாகவும் அழுத்தப் பிரயோக சக்தியாகவும் காசுகாய்க்கும் மரமாகவும் தாயகத்தில் கட்சி அரசியல் மற்றும் செயல்வாத நடவடிக்கைகளில் நிர்ணயகரமான செல்வாக்கைச் செலுத்தும் ஒரு சூழலில் உலகப் பேரரசு ஒன்றின் தலைநகரிலிருந்து ஜனாதிபதி அந்த அழைப்பை விடுத்திருக்கிறார். டயாஸ்பொறவை கையாண்டால் நிலைமையை குறிப்பிடத்தக்க அளவுக்கு சமாளிக்கலாம் என்று ஒரு முடிவுக்கு அரசாங்கம் வந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது.

ஆனால் இந்த அரசாங்கம்தான் சில மாதங்களுக்கு முன்பு டயாஸ்பொற தமிழ் அமைப்புக்களையும் நபர்களையும் தடை செய்தது. அவ்வாறு தடை செய்யப்பட்ட நபர்களும் அமைப்புகளும் ஏற்கனவே முன்னைய அரசாங்கத்தின் காலத்தில் தடை நீக்கப்பட்டவர்களே. அவர்களைத் தடை நீக்கிய ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் அரசாங்கம் மேற்கத்தைய நாடுகளின் அரசுகளுடன் இணைந்து தமிழ் டயாஸ்பொறவை வசப்படுத்த முயற்சித்தது. அதன்மூலம் புலம்பெயர்ந்த தமிழ் பரப்பில் பிரிவினைகளையும் ஏற்படுத்தியது. ரணில் விக்கிரமசிங்க தமிழ் மக்களால் பிரித்தாளும் தந்திரம் மிக்க ஒருவராக பார்க்கப்படுகிறார்.அவர் தமிழ் டயாஸ்பொறவை குறிப்பிடத்தக்க அளவுக்கு பிரித்தார் என்பதை இங்கு சுட்டிக்காட்ட வேண்டும்.அதன்மூலம் ஜெனிவாக் கூட்டத்தொடர்களில் தமிழ் டயாஸ்பொற இரண்டுபட்டு நின்றது. இது ரணில் விக்கிரமசிங்கவுக்கும் ஐநாவுக்கும் மேற்கு நாடுகளுக்கும் தமிழ் மக்களை கையாள்வதற்கான வழிகளை ஒப்பீட்டளவில் இலகுவாக்கி கொடுத்தது.

ஆனால் ராஜபக்சக்கள் மறுபடியும் ஆட்சிக்கு வந்தபின் அந்த அமைப்புகளையும் தனி நபர்களையும் மறுபடியும் தடை செய்தார்கள். எனினும் அவ்வாறு தடை செய்யப்பட்ட ஓர் அமைப்பின் தலைவரான கத்தோலிக்க மதகுரு இப்பொழுதும் யாழ்ப்பாணத்தின் தெருக்களில் லேடிஸ் சைக்கிளில் வழமைபோல நடமாடித் திரிகிறார். கோட்டாபய ராஜபக்சவின் அரசாங்கம் ஆட்சிக்கு வந்த புதிதில் தன்னை மூன்றில் இரண்டு தனிச் சிங்கள வாக்குகளால் வெற்றி பெற்ற ஓர் அரசாங்கமகவே கட்டிக்கொண்டது.ஆனால் ராஜபக்சக்களின் இரண்டாவது ஆட்சிக்காலத்தின் தொடக்கத்திலிருந்தே வைரஸ் அரங்கினுள் பிரவேசித்தது.

இதனால் ஏற்கனவே சரிந்து போயிருந்த பொருளாதாரம் மேலும் திணறியது. தவிர மேற்கு நாடுகள் மற்றும் ஐநா வின் அழுத்தமும் அதிகரித்தது. இவற்றின் விளைவாக ராஜபக்சக்கள் மேற்கையும் ஐநாவையும் நோக்கிய தமது அணுகுமுறைகளை தளர்த்த தொடங்கினார்கள்.

பசில் ராஜபக்சவை முன்னிறுத்தி ராஜிய மாற்றங்களை அவர்கள் முன்னெடுத்தார்கள். பசில் ராஜபக்ச, புதிய வெளியுறவு அமைச்சர் ஜி எல் பீரிஸ் ,இந்தியாவுக்கான தூதர் மிலிந்த மொரகொட போன்றோரை முன்னிறுத்தி அரசாங்கம் மேற்கையும் இந்தியாவையும் ஐநாவையும் சுதாகரிக்கும் வேலைகளை தொடங்கியது.இவ்வாறு சுதாகரிக்கும் வேலைகளில் ஒரு பகுதியாகவே முன்னைய ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் காலத்தில் முன்னெடுக்கப்பட்ட அதே உபாயத்தை இப்பொழுது கோட்டாபய ராஜபக்சவின் அரசாங்கமும் கையில் எடுத்திருக்கிறதா
?

அது என்னவெனில் தமிழ் டயஸ்போறாவை அரவணைத்துப் பிரிப்பது. அமெரிக்காவில் ஜனாதிபதி ஆற்றிய உரை அதைத்தான் நமக்கு உணர்த்துகிறது. அவர் உள்ளகப் பொறிமுறைக்கு புலம்பெயர்ந்த தமிழ்ச் சமூகத்திடம் ஆதரவை கேட்கிறார். அதோடு தமிழ் டயாஸ்பொறவை நாட்டில் வந்து முதலீடு செய்யுமாறு கேட்கிறார். இது ஒரு கொள்கை மாற்றம். உத்தி மாற்றம்.அரசாங்கம் புலம்பெயர் தமிழ்ச் சமூகத்தின் இன்றியமையாத் தன்மையை விளங்கியிருக்கிறது என்பது இதன் மூலம் தெரிகிறது. இது விடயத்தில் தமிழ் டயாஸ்பொறவும் உட்பட முழுத்தமிழ் சமூகமும் மாறிவரும் புதியசூழலை தொகுத்தும் பகுத்தும் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்.எந்த அமெரிக்கா சவேந்திர சில்வாவை நாட்டுக்குள் வரக்கூடாது என்று பயணத் தடை விதித்ததோ அதே அமெரிக்காவில் கோட்டாபய ராஜபக்ஷ ஐநா பொதுச்செயலரை சந்திக்கிறார்.ஐநாவில் உரை நிகழ்த்துகிறார்.

ஏறக்குறைய இதே காலப்பகுதியில்தான் சற்று முன்னதாக அவருடைய தமையனார் மஹிந்த ராஜபக்ச இத்தாலிக்கு போயிருந்தார். அங்கேயும் அவர் ஓர் அனைத்துலக மாநாட்டில் உரை நிகழ்த்தினார்.தமிழர்கள் இங்கே ஒரு முக்கியமான விடயத்தை கவனிக்க வேண்டும். இந்த இரண்டு சகோதரர்களும் அரசியல் தீர்மானம் எடுத்து வழிநடத்திய ஒரு யுத்ததத்தில் உத்தரவுக்கு கீழ்படியும் ஒரு கருவியாக செயல்பட்ட ஒரு தளபதியை அமெரிக்கா நாட்டுக்குள் வரக்கூடாது என்று தடை செய்திருக்கிறது. அவரைப் போல மேலும் சில தளபதிகளை மேலும் சில மேற்கு நாடுகளும் குறிப்பாக ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகளும் தடை செய்திருப்பதாக அறியமுடிகிறது. கோட்டாபய ராஜபக்சவின் மூளை என்று கருதப்படும் வியத்மக சிந்தனைக் குழாத்தின் இணையதளத்தில் கலாநிதி பாலித கோகன்ன-இப்பொழுது சீனாவுக்கான தூதுவர் -ஆற்றிய உரை ஒன்று உண்டு.அதில் அவர் அவ்வாறு தமது தளபதிகள் வெளிநாடுகளில் படிக்கும் தமது பிள்ளைகளை சந்திக்க முடியாதிருப்பதைக் குறித்து கருத்துக் கூறியுள்ளார்.

இவ்வாறு தளபதிகளை நாட்டுக்குள் வரவிடாது தடுக்கும் மேற்கத்தைய அரசுகள் அந்த தளபதிகளுக்கு உத்தரவிட்ட அரசியல் தலைவர்களை நாட்டுக்குள் அனுமதிப்பதை எப்படிப் பார்ப்பது? ஏய்தவர்களை தண்டிக்காமல் அம்புகளை தண்டிக்கும் இந்த அரசியலில் இருந்து தமிழ் மக்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அமெரிக்காவுக்கு விஜயம் செய்த ஜனாதிபதியை அந்நாட்டின் பிரதானிகள் சந்திக்கவில்லை என்பதையும் இங்கு சுட்டிக்காட்ட வேண்டும்.

மேற்குநாடுகள் இலங்கை தொடர்பாக எவ்வாறான அணுகுமுறையைக் கொண்டிருக்கின்றன என்பதை இது உணர்த்துகிறது. ஓர் அரசுடைய தரப்பாக சிங்கள மக்களுக்குள்ள வசதி வாய்ப்புகளையும் இது காட்டுகிறது. இந்த அரசியலை சரியாக விளங்கிக் கொண்டால்தான் கோத்தாபயவின் அழைப்பை எவ்வாறு அணுகுவது என்பது குறித்து ஒரு பொருத்தமான வழிவரைபடத்தை உருவாக்கி கொள்ளலாம்.ஜனாதிபதியின் அழைப்புக்கு தமிழ் டயாஸ்பொறவிலுள்ள எட்டு அமைப்புகள் எச்சரிக்கையுணர்வோடு பதில்வினை ஆற்றியுள்ளன. அதில் அவை அமெரிக்கா பிரித்தானியா இந்தியா போன்ற ஏதோ ஒரு நாடு அல்லது இணை நாடுகளின் அனுசரணையோடு பேச்சுவார்த்தை நடத்தப்பட வேண்டும் என்றும், உள்ளகப் பொறிமுறையை ஏற்றுக்கொள்வது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை என்றும் தெரிவித்திருக்கின்றன. தமிழ் டயாஸ்பொற அமைப்புக்கள் இப்போதுள்ள அரசியல்சூழலில் தங்களுக்குள்ள பேரபலத்தை விளங்கி ஒன்றுபட்டு செயற்படுவார்களாக இருந்தால் அது தமிழ் அரசியலில் புதிய திருப்பங்களை ஏற்படுத்தக்கூடும்