டில்லியில் தமிழர் பிரதிநிதிகள்- பேசியது என்ன?

(உதயனின் பிரத்தியேகக் கட்டுரை)

நடராசா லோகதயாளன்

இலங்கையிலிருந்து இந்நாள் மற்றும் முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள், சிவில் சமூகத்தினர், சமயத் தலைவர் ஒருவர் ஆகியோரைக் கொண்ட குழுவொன்று இந்தியத் தலைநகர் புதுடில்லி சென்றுள்ளது.

இந்த திடீர் பயணம் உள்நாட்டிலும் வெளிநாட்டிலும் பல புருவங்களை உயர்த்தியுள்ளது. அவர்கள் ஏன் சென்றார்கள், யாருடைய ஏற்பாட்டில் சென்றார்கள், யாரை சந்தித்தார்கள் என விரிவாக ஆராய்கிறது இந்த கட்டுரை.

தமிழர் தாயகப் பகுதியாக வடக்கு-கிழக்கிலிருந்து 9 பேர் கொண்ட குழு டில்லியை கடந்த புதன்கிழமை அதிகாலை சென்றடைந்துள்ளதாக அறிய முடிகிறது.

இந்தக் குழுவில் இலங்கை தமிழரசுக் கட்சியின் யாழ்ப்பாணம் மாவட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சிவஞானம் சிறீதரன், தமிழ் மக்கள் கூட்டணியின் பொதுச் செயலாளரும் மற்றொரு யாழ்ப்பாணம் மாவட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும் வடக்கு மாகாண சபையின் முன்னாள் முதலமைச்சருமான சி.வி.விக்னேஸ்வரன், முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சிவாஜிலிங்கம், ஞானமுத்து சிறிநேசன், சிவில் சமூக அமைப்பின் பிரதிநிதிகளாக வேலன் சுவாமிகள் துரைசாமி தவசிலிங்கம் ஆகியோர் டில்லி சென்றுள்ளனர்.

இவர்களைத் தவிர அவுஸ்திரேலிய தமிழ் காங்கிரஸின் தலைவர் கிருஸ்ணபிள்ளை இளங்கோ, அமெரிக்க தமிழர் ஐக்கிய அரசியல் செயற்குழுவின் செயலாளர் கலாநிதி தாமோதரம்பிள்ளை சிவராஜ், ஐக்கிய அமெரிக்காவின் தமிழ் செயற்குழுவின் செயலாளர் சுந்தர் குப்புசுவாமி, உலக சமூக சேவை மையத்தின் அறங்காவலர் ஆர். சி. கதிரவன் ஆகியோரும் டில்லியில் நடைபெறும் கலந்துரையாடல்களில் பங்குபற்றினர்.

தமது விஜயத்தின் முதல் நாளன்று இந்த குழுவினர், இந்தியாவை ஆளும் பாரதிய ஜனதா கட்சியைச் சேர்ந்த சில உயர்மட்ட பிரதிநிதிகளை சந்தித்துள்ளதாக அறிய முடிகிறது. இந்திய வெளியுறவு துறையின் ராஜங்க அமைச்சர் கலாநிதி ராஜ்குமார் ரஞ்சன் சிங் அவர்களையும் சந்தித்து உரையாடியுள்ளனர். எனினும் இந்த கட்டுரை எழுதப்படும் வரை அந்த சந்திப்பு குறித்த விவரங்கள் வெளியாகவில்லை. இந்த எழுத்தாளர் டில்லி சென்றுள்ள பிரதிநிதிகளை தொடர்புகொண்ட போதிலும், பயணம் முடிந்த பிறகு கருத்து வெளியிடுவதே சரியாக இருக்கும் என்று தெரிவித்தனர்.

எனினும், பல வழிகளில் அங்கிருந்து சில தகவல்களை பெற முடிந்தது. புதுடில்லியில் செய்தியாளர்களை சந்தித்த போது தமிழர் தரப்பிலிருந்து கீழ்க்கண்ட கோரிக்கைகள் முன்வைக்கப்பட்டன:

இலங்கை இந்திய ஒப்பந்தத்தினை முழுதாய் நடைமுறைப்படுத்துங்கள்.
தமிழர்களினதும், இந்தியாவினதும் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்கு அதுவே வழியென வடக்கு,கிழக்கு அரசியல், சிவில், புலம்பெயர் தரப்பினர் டில்லியின் கூட்டாக வலியுறுத்தியுள்ளனர்.

வடக்கு, கிழக்கான தமிழர் தாயகப் பகுதிகளில் சர்வஜன வாக்கெடுப்பு நடத்திட இந்தியா வழி செய்ய வேண்டும்,  தற்காலிகமாக இடைக்கால நிர்வாக சபை அமைக்கப்பட இந்தியா உதவ வேண்டும், சிங்களப் பெரும்பான்மையினர் சீனாவின் பக்கம் திரும்புவதை இந்தியா கவனத்தில் எடுக்க வேண்டும் போன்ற விடயங்களை இந்தக் குழுவினர் டில்லி பத்திரிகையாளர்களிடம் தெரிவித்துள்ளனர்.

அத்துடன், தமிழர்களுக்கான அர்த்தமுள்ள நிரந்தர தீர்வினை வழங்குவதற்கான சர்வஜன வாக்கெடுப்பைச்செய்யவதற்கு இந்தியா வகிபாகமளிக்க வேண்டும் என்றும் மாகாண சபைகளுக்கான தேர்தல் நடத்தப்படாதுள்ளமையால் தற்காலிக ஏற்பாடாக இடைக்கால நிர்வாக சபையை ஸ்தாபிப்பதற்கு நடவடிக்கைகளை முன்னெடுக்க வேண்டுமெனவும் அவர்கள் வலியுறுத்தினார்கள்.

இந்தியா சென்றுள்ள தமிழர் தரப்பின் சார்பில் விக்னேஸ்வரனே ஊடகத்துறையினருடன் உரையாடி அவர்களின் கேள்விகளுக்கு பதிலளித்தார்.

”நாங்கள் இங்கு மூன்று விடயங்களை பிரதானமாக கூறுவதற்கு கடமைப்பட்டுள்ளோம். முதலாவதாக பூகோள ரீதியாக தாக்கம் செலுத்துகின்ற விடயமாகும். இலங்கையில் பெரும்பான்மை சிங்கள மக்களும் அவர்கள் வாழும் பகுதிகளும் சீனா சார்பு நிலையில் செயற்பட்டு வருகின்றார்கள். ஆனால் வடக்கு,கிழக்கு மாகாணங்கள் இந்தியாவின் தென் பகுதிக்கு அருகாமையில் உள்ளன. அத்தோடு கலாசார, சமய, மொழி உள்ளிட்ட பல்வேறு விடயங்களிலும் இந்தியாவுடன் மிக நெருக்கமான தொடர்புகளைக் கொண்டுள்ளது. அந்தவகையில், வடக்கு,கிழக்கு மாகாணங்களில் உள்ள பெரும்பான்மையானவர்கள் எங்களது கடவுள் இந்தியா எம்மை ஆதரவாக பார்த்துக்கொள்ளும் என்ற நிலைப்பாட்டில் நம்பிக்கையுடன் இருக்கின்றார்.

அதுமட்டுமன்றி, இந்த நம்பிக்கையானது, எமது பாதுகாப்பையும், இந்தியாவின் தென்பிராந்திய தேசிய பாதுகாப்பையும் உறுதி செய்வதாக உள்ளது”.

இந்தியாவின் பாதுகாப்பு மற்றும் கேந்திர நலன்களுக்கு வடக்கு-கிழக்கில் தமிழர்களின் நல்வாழ்வு, அவர்களின் ஆட்சி மிகவும் முக்கியம் எனவும், தமிழர் தாயகப் பகுதிகளில் தமிழர்கள் பலமாக இருந்தால் மட்டுமே இந்தியாவின் தேசியப் பாதுகாப்பு உறுதிசெய்யப்பட பெரும் பங்காற்ற முடியும் எனவும் விக்னேஸ்வரன் அந்த ஊடகச் சந்திப்பில் வலியுறுத்தினார்.

இந்த விடயம் பூகோள ரீதியாக முக்கியமானதாகும். இரண்டாவதாக, சிங்கள, பௌத்த திட்டமிட்ட ஆக்கிரமிப்புக்களுக்கு நாம் நேரடியான சாட்சியாளர்களாக இருக்கின்றோம். பிரித்தானிய காலனித்தத்துவம் முடிவுக்கு வந்தது. அதன்பின்னர் இலங்கை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 21ஆவது பிரிவில் சிறுபான்மை மக்கள் பாகுபாட்டுக்கு உட்படுத்தப்படக் கூடாது என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

அவ்வாறு இருக்கதக்கதாக, முதலில் இந்திய தமிழர்களின் பிரஜாவுரையை பறித்து அவர்களை நாடு கடத்தினார்கள். அதன் பின்னர் சிங்களம் மட்டும் சட்டம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதற்கு அடுத்தபடியாக இனக்கலவரங்கள் அரங்கேற்றப்பட்டு தமிழ் மக்கள் நாட்டிலிருந்து வெளியேறும் நிலைக்கு வலிந்து தள்ளப்பட்டார்கள். இதனால் தற்போது மில்லியன் கணக்கான தமிழ் மக்கள் வெளிநாடுகளில் புலம்பெயர்ந்து வாழும் நிலைமைகள் உருவாகியுள்ளன.

தொடர்ந்து எமது இளைஞர்கள், யுவதிகள் பல்கலைக்கழகங்களில் உள்நுழைவதை கட்டுப்படுத்தும் வகையில் தரப்படுத்தல் முறைமை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அத்தோடு இலங்கை அரசாங்கத்தின் மிலேச்சத்தனமான செயற்பாடுகள் தொடர்ந்ததன் காரணமாக இளைஞர்கள் ஆயுதங்களை கையிலெடுத்தார்கள். விடுதலை இயக்கங்கள் தோற்றம் பெற்றன. இவ்வாறு ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஆயுத ரீதியான போராட்டம் கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாக நடைபெற்றிருந்தது”.

போர் முடிவடைந்த பிறகும் இலங்கை அரசின் நிலைப்பாடு மற்றும் கொள்கைகளில் எவ்விதமான மாற்றங்களும் இல்லை என்பதையும் கோடிட்டு காட்டிய அவர், திட்டமிட்ட வகையில் சிங்கள அரசுகளால் எப்படி தமிழர் நிலங்கள் பறிக்கப்படுகின்றன, வாழ்வாதாரங்கள் பாதிக்கப்படுகின்றன என்பதையும் விளக்கினார்.

”ஆயுதப்போராட்டம் நிறைவுக்கு வந்ததன் பின்னரும், தமிழர்களின் பூர்வீகப் பகுதிகளை ஆக்கிரமிப்புச் செய்து சிங்கள குடியேற்றங்களை மேற்கொள்ளுதல், பௌத்த மதம் சார்ந்த நிர்மாணங்களை மேற்கொள்ளுதல் என்று திட்டமிட்ட ஆக்கிரமிப்புக்களை முன்னெடுத்து அரசாங்கம் கொள்கை ரீதியாக முன்னெடுத்து வருகின்றது.

அரசாங்கம் தொடர்ச்சியாக தமிழர்களை ஓரங்கட்டும் செயற்பாட்டை பல்வேறு வழிகளில் முன்னெடுத்து வருகின்றது. உதாரணமாக கூறுவதாக இருந்தால் போர் நிறைவுக்கு வந்ததன் பின்னரும் இராணுவத்துக்கான ஆட்சேர்ப்புக்கள் நடைபெறுகின்றன. பாரியளவான நிதி ஒதுக்கீடுகள் வரவு,செலவுத்திட்டத்தில் மேற்கொள்ளப்படுவதோடு தொடர்ச்சியாக அந்த ஒதுக்கீடு அதிகரிக்கப்படுகின்றது. இவ்வாறான நிலைமைகளால் வடக்கு,கிழக்கில் நிலைகொண்டுள்ள படைகள் தமிழர்களின் பகுதிகளை ஆக்கிரமிப்புச் செய்கின்ற செயற்பாடுகளை முன்னெடுத்து வருகின்றது. 

தமிழர்கள் தொடர்ச்சியாக ஒடுக்கப்படுவதோடு மட்டுமின்றி, அச்சுறுத்தல்களுக்கும் ஆளாகின்றனர் என்று கூறிய வடக்கு மாகாண முன்னாள் முதலமைச்சர், இராணுவப் புலனாய்வாளர்கள் எவ்வகையில் நெருக்கடிகளை கொடுக்கின்றனர் என்பதையும் விளக்கினார்.

”புலனாய்வாளர்களின் பிரசன்னங்கள், பாதுகாப்பு கெடுபிடிகள் உள்ளிட்டவையும் நீடிக்கின்ன. அதேபோன்று வடக்கு,கிழக்கு கடற்றொழிலாளர்கள், பிற பகுதிகளில் இருந்து படைகளின் உதவிகளுடன் இதேபோன்று பௌத்த தேரர்கள் தமது விரிவாக்கங்களைச் செய்து வருகின்றார்கள். ஆயிரக்கணக்கான இந்துக் கோவில்கள் அழிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்துக்களின் தொல்பொருள் பகுதிகள் சிங்கள,பௌத்தர்களுக்குச் சொந்தமானவையாக அடையாளப்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன.

இந்தச் செயற்பாடுகளை பௌத்த தேரர்கள் முன்னெடுக்கின்றார்கள். அவர்கள் மிகவும் சக்தி வாய்ந்தவர்களாக காணப்படுகின்றார்கள். அவர்களை கட்டுப்படுத்தவதற்கு யாருக்கும் அதிகரங்கள் காணப்படவில்லை. அதேபோன்று ஆக்கிரமிப்புச் செயற்பாடுகளில் ஈடுபடுகின்ற தரப்புக்கள் இதுவரையில் தண்டனைக்கு உட்படுத்தப்படாத நிலைமைகளும் நீடிக்கின்றன.

மூன்றாவதான விடயம், தமிழர்களுக்கச் சொந்தமான நிலங்களை ஆக்கிரமிப்பதும், அபகரிப்பதாகும். 1978ஆம் ஆண்டு இலங்கையின் மிகப்பெரும் நதியான மகாவலி நீர் வடக்கு,கிழக்கு மாகாணங்களுக்கு கொண்டுவரப்பட்டு நீர்ப்பாசன நடவடிக்கைகளுக்கு பயன்படுத்துவதற்கு வாய்ப்பளிக்கப்படும் என்று அறிவிக்கப்பட்டது. அதனால் நாம் மகிழ்ச்சி அடைந்தாலும், மகாவலி அதிகாரசபை ஸ்தாபிக்கப்பட்ட செயற்பாடுகள் முன்னெடுக்கப்பட்டாலும் தற்போது வரையில் ஒருதுளி நீர் கூட வடக்கு மாகாணத்துக்கு கொண்டுவரவில்லை.

அவ்வாறு கொண்டுவருவதற்கு சாதமான நிலைமைகள் இல்லை என்று எமது பொறியியலாளர்கள் உறுதிப்படுத்தியும் உள்ளனர். இவ்வாறான நிலையில், மகாவலி திட்டத்தின் பெயரால் அடையாளப்படுத்தப்பட்ட பகுதிகளில் தென்னிலங்கையில் இருந்து சிங்கள மக்கள் வரவழைக்கப்பட்டு குடியேற்றப்பட்டு வருகின்றார்கள். இந்த நிலைமைகள் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்து வருகின்றன. அத்துடன், அரச திணைக்களங்களும் ஆக்கிரமிப்புச் செயற்பாடுகளுக்கும் ஆபகரிப்புச் நடவடிக்கைகளுக்கும் துணையாக உள்ளன. இவ்விதமான பிரச்சினைகள் சமகாலத்தில் தீவிரமடைவதால் நாம் பல்வேறு நெருக்கடிகளுக்கு முகங்கொடுத்து வருகின்றோம்”. 

ஆகவே இந்த விடயங்கள் உடனடியாக நிறுத்தப்பட்டு தமிழ் மக்களின் பூர்வீகமான பகுதிகள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் என்பதோடு, அவர்களுக்கான நீதி நிலைநாட்டப்பட வேண்டியதும் அவசியமாகின்றது.

தமிழர்கள் தமது பூர்வீக நிலங்களில் பாதுகாக்கப்படுவதும், அவர்களுக்கான நீதி நிலைநாட்டப்படுவதும் உறுதி செய்யப்பட வேண்டுமாக இருந்தால், அதற்கான வகிபாகத்தை இந்தியாவாலேயே மேற்கொள்ள முடியும். இவ்விதமான நிலைமைகள் மூன்று தசாப்தத்துக்கு முன்னதாகவே காணப்பட்டமையை உணர்ந்த காரணத்தினால் தான் இந்தியா, இலங்கையுடன் ஒப்பந்தத்தினை மேற்கொண்டது. அந்த ஒப்பந்தம் தற்போது வரையில் நடைமுறைப்படுத்தப்படவில்லை எனவும் அவர் தெரிவித்தார்.

வடக்கு,கிழக்கு தமிழர்கள் தற்போது பாதுகாப்பற்ற நிலைமையை உணர்ந்துள்ளார்கள். அவர்களின் விடயங்களில் கரிசனைகளைக் கொள்வதற்கு சரியானதொரு நிறுவனக் கட்டமைப்பு காணப்படவில்லை. ஆகவே இந்திய, இலங்கை ஒப்பந்தம் முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்தப்பட வேண்டும்.

அதேநேரம், 13ஆவது திருத்தச்சட்டம் வடக்கு,கிழக்கு தமிழ் மக்களுக்கான நிரந்தரமான தீர்வாக அமையாது விட்டாலும், தமிழர்களின் கையில் சிறுஅதிகாரத்தை அளிக்கும் வகையிலான மாகாண சபைக் கட்டமைப்பை உருவாக்கியுள்ளது. ஆனால் கடந்த ஐந்து வருடங்களாக மாகாண சபைகளுக்கான தேர்தல் நடத்தப்படவில்லை. அதனடிப்படையில், இந்தியா, தமிழர்கள் எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடிகளும், சிக்கலான சூழல்களும் நன்றாகவே அறிந்துள்ளது. ஆகவே அதற்கான அர்த்தபூர்வமான தீர்வினை வழங்குவதற்கான சர்வஜன வாக்கெடுப்பை நடத்துவதில் இந்தியாவின் வகிபாகம் மிகவும் முக்கியமானது என்றார் விக்னேஸ்வரன்.

மேலும் தொடர்ச்சியாக மாகாண சபைகளுக்கான தேர்தல் நடத்தப்படாமையில் தமிழர்களுக்கான நிர்வாகக் கட்டமைப்பொன்று காணப்படாதுள்ள நிலையில், தற்காலிக ஏற்பாடாக இடைகால நிர்வாக சபையொன்றை ஸ்தாபிப்தற்கும் இந்தியாவின் வகிபாகம் முக்கியமானதாகின்றது.

அதுமட்டுமன்றி, இந்தியா, இலங்கையுடன் 1987ஆம் ஆண்டு மேற்கொண்ட ஒப்பந்தத்தினை முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்துவன் ஊடாக இந்தியா தனது தென்பிராந்தியத்தின் தேசிய பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதோடு, வடக்கு,கிழக்கு தமிழர்களின் பாதுகாப்பையும் உறுதிப்படுத்திக்கொடுக்க முடியும் என்றார். 

இந்த குழுவினர் டில்லியில் மூத்த அமைச்சர்கள், அதிகாரிகள், செயற்பாட்டாளர்கள், மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் ஆகியோரையும் சந்திக்கவுள்ளதாக அறிய முடிகிறது.