பட்டலந்த சித்திரவதை முகாம் விடயத்தில் ரணில் தண்டிக்கப்பட்டால் வடக்கில் காணாமல் ஆக்கப்பட்டவர்களுக்கு ஒரு வழி பிறக்கும் என எதிர்பார்க்கலாமா?

ஆய்வாளர் : M.M.நிலாம்டீன் B.com.MA

இன்று முழு நாடும் பேசு பொருள் பட்டலந்த தடுப்பு முகாம்! 37 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் சிங்கள மாணவர்கள் பட்டதாரிகள்.விரிவுரையாளர்கள் ,சட்டத்தரணிகள் ஆண்கள் .பெண்கள் என்று மனித குலத்திக்கே விரோதமான எதிரான சித்திரவதை முகாமின் பொறுப்பாளார் , தயாரிப்பாளர் இயக்குனர் இப்படி அடுக்கிக் கொண்டு போகும் அளவுக்கு ரணில் மீது குற்றம் உள்ளது.

பட்டலாந்த சித்திரவதை முகாம் ஜானாதிபதி ஆணைக்குழு

1987 முதல் 1990 வரை கொல்லப்பட்ட மற்றும் காணாமல் போனவர்களின் எண்ணிக்கை 41,813 ஆக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது ஆனால் மனித உரிமைகள் அமைப்பின் அறிக்கைகளின்படி, இந்த எண்ணிக்கை 67,652 ஆகும்.

1994ல் சந்திரிகா ஜனாதிபதியானதும் பட்டலந்தவில் நடந்தகொடூரங்களை பற்றி விசாரிக்க 1995 – 09- 21 ம் திகதி அன்று ஆணைக்குழுவொன்றை நியமித்தார்.

2000 -03 -16ம் திகதி அந்த அறிக்கை ஜனாதிபதியின் செயலாளரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டு அது பிரதிகள் எடுக்கப்பட்டு மக்களுக்கு விநியோகிக்கவும் அதை பாராளுமன்றத்திற்கு அனுப்பவும் கூறப்பட்டது.

ஆனால் அது இரண்டுமே நடைபெறாமல் அந்த அறிக்கை மாயமாகி விட்டது. கடந்த 24 வருடங்களாக அந்த அறிக்கை எங்கிருக்கின்றது என்று தெரியாத நம்பிக்கையில்தான் நேர்காணலில் கூட ரணில் அந்த அறிக்கை எங்கே என்று தைரியமாக கேட்டார். அப்போதுதான் அந்த அறிக்கையின் கொப்பி ஒன்று அவருக்கு காண்பிக்கப்பட்டது.அவரின் கெட்ட நேரம் அந்த அறிக்கையின் கொப்பி இலங்கை தேசிய ஆவண காப்பகத்தில் இருந்தது. இப்போது அது வெளியே வந்து மக்களின் கவனத்தை ஈர்த்து அனைவரையும் கதிகலங்க வைத்திருக்கிறது .

இந்த கொலைக் களத்தின் அறிக்கை (2000 ஆம் ஆண்டின்) தற்போது கடந்த மாதம் 15ம் திகதி நாடாளுமன்றில் சமர்பிக்கப் பட்டுள்ளது. அத்துடன் அன்று முதல் இந்த ஆணைக்குழு அறிக்கையை நாடாளுமன்ற இணைய தளத்தில் இருந்து பொதுமக்கள் பார்வை இடலாம்

பட்டலாந்த சித்திரவதை முகாம் ஜானாதிபதி ஆணைக்குழு அறிக்கை

படலந்தா கமிஷன் மூலம் தற்போது வெளிப்படும் விவாதம், அரசியல் அதிகாரத்தின் மூலம் நமது சமூகத்தில் நாம் தொடர்ந்து நிலைநிறுத்தி வரும் கொடுமையை நினைவூட்டுவதாகும். ஒரு சமூகமாக, நமக்குள் இருக்கும் இந்த சமூக அச்சுறுத்தலை நாம் தோற்கடிக்க வேண்டும். ஆனால் இன்றும் கூட, பல்வேறு பரிமாணங்கள், ஒரு சமூகமாக, நாம் கருத்து வேறுபாட்டைக் கையாள முடியவில்லை என்பதைக் காட்டுகின்றன. நாம் எப்போதும் நம் எதிரியை அழிக்கப்பட வேண்டிய எதிரியாகவே பார்க்கிறோம். இந்தக் கிணற்றை நிரூபிக்கும் ஒரு இடம் புக்கி. நாட்டில் நிலவும் அரசியல் மிருகத்தனத்தைப் புரிந்துகொள்ள படாலந்தா கமிஷன் அறிக்கை தேவையில்லை. 1987-89 சகாப்தத்திலும் அதற்கு முந்தைய சகாப்தங்களிலும் நமது அரசியல் மிருகத்தனத்தை நாம் சிறப்பாக வெளிப்படுத்தியுள்ளோம். ஜேவிபி கிளர்ச்சி, அரசு, மற்றும் கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு எதிராக அதே கொடுமையைக் காட்டியுள்ளது. எனவே, அந்தக் கொடுமையின் மூலத்தைக் கண்டுபிடித்து, ஆனால் சமூகம் பெரும்பாலும் அப்படிப்பட்ட ஒரு சமூகத்தைப் பற்றித் தெரியாதது போல் நடந்து கொள்கிறது. மிகவும் அலட்சியமாக இருந்த ஒரு சமூகம் திடீரென்று அல் ஜஸீறா (மெஹ்தி ஹசனால்) ரனிலை லண்டனில் வைத்து படாலண்டா கமிஷன் மூலம் அரசியல் வன்முறை குறித்த ஒரு விவாதத்தைத் தொடங்கியுள்ளது.

ஆனால் அந்தக் கதை பகுதியளவுதான். முழுமையற்றது. ரணிலின் குடியுரிமையை ஒழிப்பதற்காக மட்டுமே இது தொடங்கப்பட்டது. அதன்படி, அது அரசியல் சார்ந்தது. அரசாங்கம் படலந்தாவை ஜேவிபி அரசு இந்த உள்ளூராட்சி தேர்தல்களுக்கு பலிகடாவாக்க முயற்சிக்கிறது. முன்பு போலவே, அரசாங்கத்தின் அரசியல் நேர்மையின்மையும் இதில் தெளிவாகத் தெரிகிறது. சர்ச்சைகள் இருந்த போதிலும், அரசாங்கத்தின் நடவடிக்கை, படலந்தா கமிஷன் அறிக்கை அமைச்சரவையால் விவாதிக்கப்பட்டு விட்டதாகவும், அந்த அறிக்கை பாராளுமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பதிடு விட்டது..

ரணிலின் குடியுரிமையை பறிக்கலாமா?

அரசாங்கத்தின் இந்த நடவடிக்கை சமூகத்தை முற்றிலும் தவறாக வழிநடத்தும் ஒரு செயலாகும்.ஆனால் திசைகாட்டிகளால் வழிநடத்தப்படும் சமூகம் இப்போது விஷயங்கள் நன்றாக நடப்பதாக நினைக்கிறது. ரணிலின் குடியுரிமையை ஒழிப்பதற்கான முதல்படி தொடங்கி விட்டது. இது சமூகத்தில் அரசியல் பதட்டத்தை சுரண்டுவதாகும். (நாடு திவால்நிலையை இப்படித்தான் பயன்படுத்திக் கொண்டது)

ஆனால் உண்மையான உண்மை என்னவென்றால், இப்போது விவாதிக்கப்படும் முழு செயல்முறையும் சட்டத்தின் பார்வையில் ஒரு போலித்தனமாகும். ரணிலின் குடியுரிமையை ரத்து செய்வதற்கான பொருத்தமான சட்டம் 1978 ஆம் ஆண்டின் 07 ஆம் இலக்க சிறப்பு ஜனாதிபதி விசாரணை ஆணையச் சட்டம் (திருத்தப்பட்டது) ஆகும்.

படலந்தா ஆணையம் தனது அறிக்கையை மேற்கண்ட சட்டத்தின் கீழ் அல்ல, மாறாக 1948 ஆம் ஆண்டு 17 ஆம் எண் விசாரணை ஆணையங்கள் சட்டத்தின் பிரிவு 2 இன் கீழ் (திருத்தப்பட்டது) தயாரித்தது. எனவே, படலந்தா அறிக்கை நாடாளுமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்டாலும், ரணிலின் குடியுரிமையை ஒழிக்க முடியாது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு செய்ய, ஜனாதிபதி அனுராதா சிறப்பு ஜனாதிபதி ஆணையச் சட்டத்தின் கீழ் மீண்டும் புதிய ஆணையர்களை நியமிக்க வேண்டும்.

அவ்வாறு நியமிக்கப்படும் ஆணையர்கள், சட்டத்தின் பிரிவு 9 இன் கீழ் சமூக இயலாமைக்கான ஆதாரங்களைப் பெற்று பரிந்துரைகளை வழங்க வேண்டும். அந்தப் பரிந்துரைகள் பின்னர் ஜனாதிபதியால் அரசிதழில் வெளியிடப்பட வேண்டும். அதன் பிறகு, அந்த வர்த்தமானியில் வெளியிடப்பட்ட பரிந்துரைகள் அமைச்சரவையின் ஒப்புதலுக்காக சமர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும்.

இது நாடாளுமன்றம் நிறைவேற்ற வேண்டிய அமைச்சரவை முடிவு. அரசியலமைப்பின் 81 வது பிரிவின் கீழ் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையுடன் பிரேரணை நிறைவேற்றப்பட்டு, சபாநாயகர் பிரேரணையில் கையொப்பமிடுவது, அந்த நபரின் குடிமை உரிமைகளை இழக்கச் செய்யும்.

திருமதி சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்காவின் குடிமை உரிமைகள் இப்படித்தான் பறிக்கப்பட்டன. திருமதி சிறிமாவோ ராஜபக்ஷவின் குடிமை உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டதற்கு எதிராக உச்ச நீதிமன்றத்தில் நடந்த சட்ட விவாதம் பற்றி அறிய நீங்கள் ஆர்வமாக இருந்தால், பண்டாரநாயக்க எதிர் வீரரத்னே 1978-79(2) SLR 412 மற்றும் 1981(1) SLR 10 ஆகிய இரண்டு வழக்குத் தீர்ப்புகளைப் பார்க்கலாம். மேற்கண்ட சூழ்நிலைகளின் அடிப்படையில், அல் ஜசீரா கலந்துரையாடலின் போது மெஹ்தி ஹசன் படலாண்டா எழுப்பிய கேள்விக்கு ரணிலின் பதில் வெற்றிகரமாக இருந்ததாகத் தெரிகிறது. ஆனால் ரணிலின் பதில் முழுமையடையாது. அந்த அறிக்கை நாடாளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்படவில்லை என்று ரணில் கூறினார். படலந்தா அறிக்கை பாராளுமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டாலும் இல்லாவிட்டாலும், அது எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தாது. இப்போது தற்போதைய அரசாங்கம் ரணிலின் பதில் (லானுவ) மூலம் மீண்டும் ஒருமுறை பட்டாலந்தா விசாரணை ஆணைய அறிக்கையை நாடாளுமன்றத்தில் அறிமுகப்படுத்துகிறது. இது சட்டத்தின் முன் பயனற்ற செயல்.

ஆனால் படாலந்தா அறிக்கையிலிருந்து வெளிவரும் உண்மைகள் வெறும் புரளி அல்ல. இருப்பினும், அந்த அறிக்கையின்படி, ரணில் மற்றும் காவல் கண்காணிப்பாளர் நளின் டெல்கோடாவின் சித்திரவதைக் கூடங்களை இயக்குவதற்கு அறியாமலேயே ஆதரவளித்ததாக மட்டுமே ரணில் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டுள்ளது.

உண்மையில், படாலாண்டா போரின் போது (1987-1989 இல் இரு தரப்பிலும், 30 ஆண்டுகாலப் போரின் போதும்) நடந்த அட்டூழியங்கள் குறித்து நேர்மையான சமூக உரையாடல் தேவை. நமக்குள் இருக்கும் மரபணு கொடுமை பற்றிய ஒரு கருத்தை உருவாக்கவும், எதிர்காலத்தில் அது மீண்டும் நிகழாமல் தடுக்கவும் இது. எனவே, இப்போது ரணிலை அடிப்பதன் மூலம் இவ்வளவு ஆழமான விவாதத்தைத் தடுப்பதைத் தவிர்ப்பது புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும். படாலந்தா மூலம் ரணிலின் குடிமை உரிமைகள் இழக்கப்படாது.

ரணிலின் அல் ஜசீரா ‘நடவடிக்கை’ ஒரு கேலிக்கூத்தாக இருந்தது.

ரணிலின் அல் ஜசீரா நேர்காணல் வெறும் திசைதிருப்பும் தந்திரோபாயம் என்பது இப்போது தெளிவாகத் தெரிகிறது, அது எதிர் விளைவை ஏற்படுத்தும். இது ரணிலுக்கு மட்டுமல்ல, அவருக்கும் ஒரு கனவாக மாறிவிட்டது. அரசாங்கத்திற்கும் முழு குற்றவியல் அரசுக்கும் அரசாங்கமும் அந்தப் பூமராங்கைப் பிடித்துத் தன் பையில் போட்டுக்கொள்ளச் சென்றுவிட்டது போலும், இப்போது அது ஏதோ ஒரு பொறியில் சிக்கியுள்ளது.

ஒரு ‘மறக்க முடியாத’ பகுதி

உண்மையில், அந்த சர்ச்சை அரசாங்கம் புறக்கணிக்கக்கூடிய ஒரு அற்பமான விஷயம் அல்ல. அது கைவிடப்பட்டால், UNP அரசாங்கத்தின் சட்டபூர்வமான தன்மை மற்றும் பகுத்தறிவு இருப்பு கடுமையான நெருக்கடியில் இருக்கும்; அதன் சொந்த கடந்த காலத்திற்கான அதன் கடமை மற்றும் பொறுப்பு; அதற்குப் பொறுப்பேற்க அதன் தயார்நிலை; மற்றும் அதை நிவர்த்தி செய்வதற்கான அதன் அறிவுசார் திறன் ஆகியவை கேள்விக்குள்ளாக்கப்படும்.

மறுபுறம், அதைக் கைப்பற்றுவது என்பது தெற்கு மூலையிலிருந்து வடக்கு மூலை வரை ஒரு குடல் போல நீண்டு செல்லும் மிகவும் முரண்பாடான, அறிவுபூர்வமாக கோரும், மற்றும் நிறுவன ரீதியாக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த சட்ட மற்றும் நிறுவன செயல்முறையுடன் மோதுவதாகும்.

மாற்றத்தை உறுதியளிக்கும் ஒரு புதிய அரசாங்கமாக வந்துள்ளதால், செய்ய வேண்டிய பணிகள் ஏராளமாக இருக்கும்போது அந்த மோதல் ஏற்படுகிறது.

நீதிக்கான திறந்த கதவு!

இதுவரை இந்த நாட்டை ஆண்ட அரசாங்கத்தின் கண்ணோட்டத்தில் இருந்து பார்க்கும்போது, ​​ரணில், இறுதியாக அதற்கு அடிபணிந்த இந்த அரசாங்கம், தங்கள் வாழ்நாளின் பெரும்பகுதியை அரசுடன் மோதிக் கழித்தவர்கள், நீதிக்காக தொடர்ந்து குரல் கொடுத்தவர்கள், போராடியவர்கள், அதனால் மிகவும் துன்பப்பட்டவர்கள் ஆகியோரின் பார்வையில், இது அவர்கள் திறக்க முயற்சிக்கும் மிக முக்கியமான கதவு, ஆனால் இந்த நேரத்தில் அது திறக்கப்படும் என்று ஒருபோதும் நினைத்துப் பார்த்ததில்லை.

இது விரிவாக விவாதிக்கப்பட வேண்டிய தலைப்பு என்றாலும், இப்போதைக்கு ஒரு சில விஷயங்களை மட்டும் சுருக்கமாக விவாதிப்போம். இது வேலைக்கான அறிக்கையா? அரசாங்கம் தாக்கல் செய்துள்ள இது உண்மையிலேயே பயனுள்ள அறிக்கையா?

தற்போது கிடைக்கும் தகவல்களின் அடிப்படையில், இது ஒரு பயனுள்ள அறிக்கை அல்ல என்று தோன்றுகிறது. சந்திரிகா நியமித்திருப்பது எந்தவொரு சட்ட அதிகாரமும் கொண்ட ஒரு ஜனாதிபதி ஆணையத்தை அல்ல, மாறாக எந்த சட்ட அதிகாரமும் இல்லாத அல்லது மெல்ல பற்கள் இல்லாத ஒரு ஆணையத்தை மட்டுமே. இது அரசியல் ஆதாயத்திற்காக மட்டுமே பயன்படுத்தக்கூடிய ஒரு கமிஷன் நாடகம் மட்டுமே.

ஏதேனும் சட்ட அதிகாரம் கொண்ட ஒரு ஜனாதிபதி ஆணைக்குழு நியமிக்கப்பட வேண்டுமானால், அது 1978 ஆம் ஆண்டின் 07 ஆம் இலக்க சிறப்பு ஜனாதிபதி விசாரணை ஆணையங்கள் (திருத்தம்) சட்டத்தின் கீழ் இருக்க வேண்டும் இருக்க வேண்டும்.

ஆனால் சந்திரிகா இந்த படலந்தா ஆணையத்தை 1948 ஆம் ஆண்டு 17 ஆம் எண் விசாரணை ஆணையங்கள் (திருத்தம்) சட்டத்தின் பிரிவு 2 இன் கீழ் நியமித்துள்ளார்.

புதிய கமிஷன் தேவையா?

பட்டாலந்தா சித்திரவதைக் கூட வளாகத்தை ஒரு சட்ட கட்டமைப்பின் கீழ் முழுமையாக விசாரித்து சட்டத்தின்படி செயல்பட, புதிய ஜனாதிபதி ஆணையத்தை நியமிப்பது முதல் முழு செயல்முறையும் புதிதாகத் தொடங்கி இறுதி வரை கொண்டு செல்ல வேண்டிய சூழ்நிலை உருவாகியுள்ளது என்ற வாதங்கள் சட்ட சமூகத்திலிருந்து எழுந்து வருகின்றன. இந்த அறிக்கை சில தகவல் ஆதரவை மட்டுமே வழங்க முடியும்.

அரசாங்கம் எதிர்கொள்ளும் மிகப்பெரிய சவால்களையும் மக்களின் தற்போதைய விருப்பங்களையும் கருத்தில் கொண்டால், இது எளிதான காரியமாகத் தெரியவில்லை.

பயங்கரவாதத்தின் போது நடந்த பிற குற்றங்கள்?

அடுத்து எழும் கேள்வி என்னவென்றால், படாலாண்டா தொடர்பாக ஏதேனும் குறிப்பிட்ட சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டாலும், அந்த பயங்கரவாத காலத்தில் அதனுடன் சேர்க்கப்படவுள்ள பிற குற்றங்கள் தொடர்பாக என்ன கொள்கை பின்பற்றப்படும் என்பதுதான். அரசு மட்டுமல்ல, ஆயுதமேந்திய போராளிகளாலும் செய்யப்படும் குற்றங்கள் தொடர்பாக என்ன நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்படும்?

தனிமைப்படுத்தப்பட்ட சம்பவங்களாக அரசு மீது குற்றம் சாட்டப்படும் ஏராளமான குற்றங்களும், ஜேவிபி தலைமையிலான போராட்டக் குழுக்களை நோக்கி விரல் நீட்டும் குற்றங்களும் உள்ளன. உதாரணமாக, சந்திரிகாவின் சொந்த ஜனாதிபதி ஆணைக்குழுவால் தயாரிக்கப்பட்ட அறிக்கையின் பொருளான தயாபத்திரண மற்றும் விஜய குமாரதுங்க போன்ற நபர்களின் கொலைகள் தொடர்பாக பின்பற்றப்படும் நடைமுறை என்ன?

இத்தனைக்கும் மத்தியில் ரோஹன விஜேவீர படுகொலை குறித்து நீங்கள் என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்? அல்லது படாலந்தாவில் எல்லாவற்றையும் முடித்துவிட்டு, மீதமுள்ள குற்றங்களை மீண்டும் ஒருமுறை மறந்து அடக்குவார்களா?

அரசு வன்முறையும் போராட்டக்காரர் வன்முறையும்

ஒரு அரசுக்கும் அதன் குடிமக்களில் ஒரு பிரிவினருக்கும் இடையே அரசுக்கு எதிரான கிளர்ச்சியில், இரு தரப்பிலும் நடக்கும் வன்முறைச் செயல்களை ஒரே அளவில் எடைபோட முடியாது என்று நான் நினைக்கிறேன். மிகவும் சிக்கலான அரசியல் சூழலைப் பற்றிய யதார்த்தமான மதிப்பீடு தேவைப்படுகிறது, இதில் குடிமக்கள் குழுவிலிருந்து ஒரு போர்க்குணமிக்க எதிர்வினைக்கு என்ன காரணிகள் வழிவகுத்தன,

அரசுக்கும் குடிமக்களுக்கும் இடையிலான ஒப்பந்தத்தை மீறியதா, கட்சிகள் மற்றும் அமைப்புகளை அநியாயமாக அடக்குதல் மற்றும் தடை செய்தல், சுதந்திரமான மற்றும் நியாயமான தேர்தல்களைத் தடுப்பது ஆகியவை கருத்துச் சுதந்திரத்தையும் அமைதியான மற்றும் சுதந்திரமான கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துவதையும் மட்டுப்படுத்தியுள்ளதா என்பது உட்பட. மக்கள் வாக்குகள் மூலம் ஆட்சிக்கு வந்து, அடக்குமுறைக்கான சட்ட வழிமுறைகளைப் பயன்படுத்தும் அரசாங்கம், போராட்டக்காரர்கள் வன்முறையைப் பயன்படுத்திய போதிலும், சட்ட வரம்புகளை மீறி, ‘பயங்கரவாத எதிர்ப்பு’ ஆயுதமாகப் பயன்படுத்த உரிமை உள்ளதா என்பதையும் கருத்தில் கொள்வது அவசியம்.

‘உண்மை ஆணையம்’ போன்ற ஒரு மாதிரி பல தெளிவற்ற குற்றங்களின் எல்லைக்கு அப்பால் செல்ல முடியாத நேரங்கள் இருக்கலாம். அவற்றில், படாலாண்டா போன்ற சித்திரவதை முகாம்கள், கூட்டுப் புதைகுழிகள், குறிப்பிட்ட தனிநபர் கொலைகள் போன்றவற்றை முறையான சட்ட நடவடிக்கைக்கு உட்படுத்த வேண்டிய அவசியம் உள்ளது.

வடக்கில் குற்றங்கள் கைவிடப்படுமா?

அடுத்து, தெற்கில் ஆயுதப் போராட்டம் தொடர்பான குற்றங்களைத் தீர்ப்பதன் மூலம் மட்டுமே நிறுத்த முடியுமா? அப்படி நிறுத்துவதற்கு நியாயமான உரிமை இருக்கிறதா? வடக்கில் ஏற்பட்டுள்ள பாரிய குற்ற அலை தொடர்பாக எடுக்க வேண்டிய அணுகுமுறை என்ன? போராடும் குழுக்களின் செயல்பாடுகளையும் அரசின் அடக்குமுறை எந்திரத்தையும் ஒரே தராசில் எடைபோட முடியுமா?

அல்லது தெற்கில் குற்றக் கணக்கை மட்டும் தீர்த்து வைத்துவிட்டு, வடக்கில் குற்றக் கணக்கைத் திறந்து விட்டு, வடக்கை வித்தியாசமாக நடத்துகிறோமா? படாலண்டாவில் தொடங்கி, இந்தக் குற்றங்கள் அனைத்திற்கும் நீதியையும் சமத்துவத்தையும் கொண்டு வரும் ஒரு விரிவான, விரிவான மற்றும் அனைத்தையும் உள்ளடக்கிய நீதி செயல்முறைக்கு நமது கைகளை உயர்த்தி, நமது விசுவாசத்தை உறுதியளிப்போம்.

ரணில் கைது செய்ய வேண்டும்!

படலந்த ஆணைக்குழுவின் அறிக்கை ஊடாக முன்னாள் ஜனாதிபதி ரணில் விக்ரமசிங்கவுக்கு எதிராக நேரடியாக கொலை குற்றச்சாட்டு முன்வைக்கப் பட்டுள்ளமையினால் உடனடியாக அவரை கைதுசெய்து விசாரணைக்கு உட்படுத்த வேண்டும் என முன்னிலை சோஷலிசக் கட்சியின் கல்விச் செயலாளர் புபுது ஜயகொட தெரிவித்துள்ளார்.
அநுராதபுரத்தில் இன்று இடம்பெற்ற செய்தியாளர் சந்திப்பின் போதே அவர் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார். படலந்த வதை கூடம் தொடர்பில் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டவர்களைக் கைதுசெய்வதற்காக ஜனாதிபதியினால் நேரடியாக உத்தரவிட முடியும் எனவும் அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

படலந்த ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையை சபை முதல்வர் பிமல் ரத்நாயக்க நாடாளுமன்றத்தில் முன்வைத்து உரையாற்றியபோது, ரணில் விக்ரமசிங்கவின் பெயர் எங்கும் குறிப்பிடப்படவில்லை. ரணில் விக்ரமசிங்க இந்த சம்பவத்துக்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டிய முக்கிய நபராவார்.

தேர்தலுக்கு பணம் வழங்குபவர்கள் என்பதால் டட்லி சிறிசேன, ஹனீப் யூசுப் போன்றவர்களின் பெயர்களும் கூறப்படவில்லை என்பதை ஊகித்துக் கொள்ளமுடியும் என அவர் தெரிவித்துள்ளார். அத்துடன், சபையில் உணர்ச்சிப்பூர்வமாக இந்த ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையை முன்வைத்த அரசாங்கம், தங்களது தலைவர்களைக் கொலை செய்தவர்கள் தொடர்பில் விசாரணைகளை முன்னெடுப்பதில் எதற்காகப் பின்வாங்குகிறது எனவும் புபுது ஜயகொட கேள்வி எழுப்பியுள்ளார். அனைத்து சாட்சிகளையும் தன்னகத்தே கொண்டுள்ள அரசாங்கம் அது குறித்து எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்காமல், பொதுமக்களின் பார்வைக்காக அதனைக் காட்சிப்படுத்துகிறது.

1948 ஆம் ஆண்டின் சட்டத்துக்கமையவே, தமது நண்பரான ரணில் விக்ரமசிங்கவை பாதுகாப்பதற்கே சந்திரிக்கா படலந்த ஆணைக்குழுவை ஸ்தாபித்தார்.

குறித்த சட்டத்தின் கீழ், பிரஜாவுரிமையை நீக்குவதற்கான அதிகாரம் அந்த ஆணைக்குழுவுக்கு கிடையாது. நிறைவேற்று அதிகாரத்தையும் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையைக் கொண்டுள்ள இவர்கள் என்ன காரணத்தை கூறிக் கொண்டு உள்ளுராட்சி தேர்தல் மேடைகளில் ஏறப்போகின்றனர் என்பதை தெளிவுபடுத்த வேண்டும். எது எவ்வாறாயினும், படலந்த சம்பவத்துடன் தொடர்புடைய ரணில் விக்ரமசிங்கவை கைதுசெய்து விசாரிப்பதன் ஊடாக இதற்கு உரிய தீர்வினை பெறமுடியும் என முன்னிலை சோஷலிசக் கட்சியின் கல்விச் செயலாளர் புபுது ஜயகொட தெரிவித்துள்ளார்.

சரி ரணில் தண்டிக்கப்படுவாரா? இல்லை . காரணம் என்ன ?

நிறைய சட்ட சிக்கல் உள்ளது. ஆனால் புதிய ஜனாதிபதி அநுரகுமார திஸ்ஸநாயக நினைத்தால் புதிய ஆணைக்குழு ஒன்றை நியமித்து ஒரு முயற்சி செய்து பார்க்கலாம் , காரணம் வலுவான சாட்சிகள் இருக்குமா? அதாவது ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடிய சாட்சியாக. ஆகவே பழைய இந்த ஆணைக்குழு அறிக்கை ரனிலை தண்டிக்காது!

திருமதி சிறிமாவோ , ராஜபக்ஷவின் ( மகிந்தர் தகப்பன் ) ஆகியோரின் குடியுரிமை பறிக்கப்பட்டதற்கு எதிராக உச்ச நீதிமன்றத்தில் நடந்த சட்ட விவாதம் பற்றி அறிய நீங்கள் ஆர்வமாக இருந்தால், பண்டாரநாயக்க Vs எதிர் வீரரத்னே 1978-79 , 1981 ஆகிய இரண்டு வழக்குத் தீர்ப்புகளைப் படித்துப் பார்க்கலாம்.

பலயீன அரசு என்ன செய்யலாம்?

” ஜனாதிபதி அனுர சிறப்பு ஜனாதிபதி ஆணையச் சட்டத்தின் கீழ் மீண்டும் புதிய ஆணையர்களை நியமிக்க வேண்டும்.” அவ்வாறு நியமிக்கப்படும் ஆணையர்கள், சட்டத்தின் பிரிவு 9 இன் கீழ் சமூக இயலாமைக்கான ஆதாரங்களைப் பெற்று பரிந்துரைகளை வழங்க வேண்டும் அந்தப் பரிந்துரைகள் பின்னர் ஜனாதிபதியால் அரசிதழில் Gazette வெளியிடப்பட வேண்டும். அதன் பிறகு, அந்த வர்த்தமானியில் வெளியிடப்பட்ட பரிந்துரைகள் அமைச்சரவையின் ஒப்புதலுக்காக சமர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும்.

இது நாடாளுமன்றம் நிறைவேற்ற வேண்டிய அமைச்சரவை முடிவு.

“அரசியலமைப்பின் 81 வது பிரிவின் கீழ் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையுடன் அந்தத் தீர்மானத்தை நிறைவேற்றுவதும், அந்தத் தீர்மானத்தில் சபாநாயகர் கையெழுத்திடுவதும் சம்பந்தப்பட்ட நபரின் சிவில் உரிமைகளை இழக்கச் செய்யும்.”அதாவது ரணிலின் குடியுரிமையை பறிக்கலாம் ! CIVIC RIGHTS இதுதான் சட்ட நடைமுறை! செய்வாரா அனுர!

அல்லது சந்திரிகா ,மகிந்தர் ,மைதிரிபால சிறிசேனா . கோட்டாபய வரிசையில் அனுரவுமா என்ற சந்தேகம் எனக்கு அதிகமவே உள்ளது!

திருமதி சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்காவின் குடியுரிமை இப்படித்தான் பறிக்கப்பட்டன ஆகவே பழைய இந்த ஆணைக்குழு அறிக்கை ரனிலை ஒரு போதும் தண்டிக்காது!

இந்த விடயத்தில் ரணில் தண்டிக்கப்பட்டால் தமிழர் தரப்புக்கு நீதிக்கான ஒரு கதவு திறந்துள்ளது என்று எடுத்துக் கொள்ளலாம்.ஆனால் சிங்களவர்களுக்கு நீதி கிடைக்கா விட்டாலும் தமிழர் தரப்புக்கு கிடைக்க கூடாது என்ற நோக்கில் இந்த அரசு இந்த விடயத்தில் உறுதியாக இருக்கும்

ஒரு நாட்டின் அமைச்சர் அதிகாரதில் இருந்த ஒருவர் மனிதாபிமானமற்ற முறையில் மனித குலத்திகே விரோதமான முறையில் தன் இனத்தின் மீது கொடூரமான முறையில் படித்த வாலிப சமுகத்தை சுமார் 70 ஆயிரம் மக்களை அளித்துள்ள மகா பாவி ரணில் தண்டிக்கபடவில்லை என்றால் சிங்கள தீவில் ஒரு போதும் நீதி கிடைக்காது. இந்த விடயத்தில் ரணில் தண்டிக்கப்படவில்லை என்றால் இலங்கை சகல படைகளுக்கு எவ்விதமான அச்சமும் இன்றி மனித குலத்திகே விரோதமான சித்திரவதை தொடரும் படலமாகத்தான் இருக்கும்.

இலங்கையில் நூற்றாண்டு காலங்களாக சிங்கள படைகளின் மனித குலத்திகே விரோதமான சித்திரவதையை ஓரளவாவது கட்டுப்படுத்தும் நிலை ஒன்று அமையுமானால் முதல் படியாக ரணில் தண்டிக்கப்பட வேண்டும் ரணில் தண்டிக்கப்படுவாரானால் தமிழர் தரப்புக்கு சர்வதேச ரீதியாக ஒரு முன்நகர்வு செய்யலாம் வடக்கில் காணாமல் ஆக்கப்பட்டவர்களுக்கு ஒரு வழி(ளி) பிறக்கும் என்பதை எதிர்பார்க்கலாம் .

M.M.நிலாம்டீன் ஆய்வாளர்