இந்து சமுத்திர பிராந்தியத்தில் இனப்படு கொலையாளிகள் ஆளும் ஒரு நாடு

தீபச்செல்வன்

இந்த உலகம் விசித்திரமான அரச தலைவர்களை சந்தித்துக் கொண்டே இருக்கிறது. நேர்மையும் அறமும் கொண்ட தலைவர்கள் எனப்படுபவர்கள் பற்றி கதைகளிலும் திரைப்படங்களிலும் தான் கற்பனையாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அளவுகளிலும் உயரங்களிலும் வெவ்வேறு விதமான கிட்லர்களைத்தான் உலகின் நாடுகள் சந்தித்து வருகின்றன. ஒரு காலத்தில் உன்னதமான தலைவர்களை கண்ட உலகில் இப்போதெல்லாம் ஆட்சிக்கும் அதிகாரத்திற்குமான தகைமைகளும் அடையாளங்களும் மாறி வருகின்றன. குறிப்பாக இலங்கைத் தீவில் நல்ல தலைவர்களும் வெற்றி பெறுகின்ற தலைவர்களும் ஒரு இனப்படுகொலையை நிகழ்த்த வேண்டி இருக்கிறது. குறிப்பாக ஈழத் தமிழ் இனத்தை கூட்டுப் படுகொலைக்கு உள்ளாக்குபவர்களுக்கே பதவியும் ஆட்சியும் பரிசளிக்கப்படுகிறது.

இலங்கையின் இன்றைய ஜனாதிபதி கோத்தபாய ராஜபக்ச, இன்று உலக அளவில் அறியப்பட்ட இனப்படுகொலையாளி. முள்ளிவாய்க்கால் இனவழிப்புப் போர் நடந்த சமயத்தில் பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலாளராக இருந்தார். அன்றைய ஜனாதிபதி மகிந்த ராஜபக்சேவின் தம்பியான கோத்தபாய ராஜபக்ச முன்னாள் இராணுவ அதிகாரியும் கூட. இதனால் முள்ளிவாய்க்கால் போரில் அவர் அறிவிக்கப்படாத ஒரு இராணுவத்தளபதியைப் போலச் செயற்பட்டார். அன்றைக்கு போரில் எடுக்கப்பட்ட பெரும்பாலான முடிவுகள் அவருடையதே. இன்றைக்கு அவரை அதிபராக பார்க்கின்ற சர்வதேச நாடுகள் கடந்த காலத்தில் அவரை வெறுமனே போர்க்குற்றவாளியாகவும் பார்த்திருப்பதும் உள்ளே உறைந்த உண்மையாகும்.

ஈழத்தில் தமிழர்களுக்கு எதிராக நிகழ்தப்பட்ட போர் என்பது இந்த நூற்றாண்டின் பெருந் துயரம். மனிதர்கள் கொத்துக் கொத்தாக கொன்று பலியெடுக்கப்பட்ட பேரினவாத வன்முறை. உணவாலும் மருந்தாலும் தடை செய்யப்பட்ட இரக்கமற்ற கொடும்போர். மனிதர்கள் சுவாசிக்கும் காற்றிலும் விசத்தைப் பரப்பி செய்யப்பட்ட படுகொலை. எங்கள் சனங்கள் உணவுக்கு மாத்திரமல்ல காற்றுக்கும் தவித்தே கரைந்து போயினர். மருத்துவமனைகள்மீது மட்டும் கொட்டப்பட்ட குண்டுகள் ஏராளம். பாதுகாப்பு வலயங்கள் என அறிவிக்கப்பட்ட இடங்கள்மீதே கடும் தாக்குதல்கள்.போர்க்களத்தில் சரணடைந்த குழந்தைகள் முதல் காயம்பட்டவர்களும் முதியவர்களும் எனப் பலர் சிதைக்கப்பட்டனர். நிர்வாணமாக இருத்தப்பட்டு கூட்டம் கூட்டமாக கிடங்குகளில் புதைக்கப்பட்டார்கள். ஒரு இனத்தின் பெரும்பகுதியே இல்லாமல் ஆக்கப்பட்ட இந்த நூற்றாண்டின் பெரும் இனப்படுகொலைப் போராகும்.

ஈழ இறுதிப் போரில் மனித குலம் அஞ்சி நடுங்கும் வகையில் பல படுகொலைகள் நடந்திருக்கின்றன. சரணடைந்த போராளிகள் மற்றும் பொதுமக்கள் மிக மோசமான வகையில் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். அத்துடன் பாலகசன் பாலச்சந்திரன் படுகொலையும் போராளி ஊடகவியலாளர் இசைப்பிரியா சிதைத்து கொல்லப்பட்டதையும் மனிதர்களால் சகித்தே கொள்ள முடியாத பெருந்துயரம். இப்படி ஈழ இனப்படுகொலையில் சில பக்கங்களே வெளியாகி இருக்கின்றன. இன்னும் வெளிச்சத்திற்கு வராத பக்கம் நிறைய நிறைய உண்டு. மேற்படி படுகொலைகளை நேரடியாக நடாத்தியிருந்ததுடன் அதற்கு சட்ட ரீதியான பொறுப்பையும் கோத்தபாய ராஜபக்சவே வகிக்கிறார்.

அப்பாவித் தமிழ் மக்களை இனப்படுகொலை செய்வதே இலங்கையின் வீரம் என்று கோத்தபாய ராஜபக்கவும் ஸ்ரீலங்கா இராணுவப் படையும் கருதுகின்றனர் என்பதை பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களின் வாயிலாக நாம் உணர்ந்திருக்கிறோம். குறிப்பாக இனப்படுகொலைக்கான பரிசாகவே தனக்கு அதிபர் பதவி வழங்கப்பட்டுள்ளதாக கோத்தபாய ராஜபக்ச பெருமிதம் கொண்டுள்ளார். இரண்டு பிரதான சிங்கள கட்சிகளு்ககு இடையிலான தேர்தல் போட்டி என்றபோதும் தனக்கு ஆட்சிப் பதவி கிடைத்திருப்பது போரில் பெற்ற வெற்றிக்கு பரிசென்றே அவர் கருதுகிறார். இதனால்தான் ஈழத்தில் தமிழ் மக்களுக்கு எதிராக செய்த இனப்படுகொலைகளை வீரமாகச் சித்திரிக்கும் பேச்சைத்தான் அவர் தன் அரசியல் முதலீடாகக் கொள்கிறார். “நந்திக்கடலில் நாளைப் போல இழுத்து வந்து தமிழர்களை சுட்டுக் கொன்றேன்..” என்று பேசுகின்ற ஒருவர்தான் இலங்கை ஜனாதிபதி. அவர்தான் தமிழர்களுக்கும் ஜனாதிபதி என்று சொல்லிக் காட்டுகிறார்.

முள்ளிவாய்க்கால் என்பதும் நந்திக்கடல் என்பதும் தமிழர்களின் வாழ்வில் வரலாற்றில் மறக்க முடியாத காயத்தின் நிலமும் கடலும். தமிழர்களின் குருதி இனப்படுகொலையினால் சிந்தி உறைந்த அந்த நிலத்தில் நிகழ்த்தப்பட்ட இனப்படுகொலையை வீரமாக சித்திரிக்கும் ஒருவர் ஒருபோதும் தமிழர்களின் அதிபராக இருக்க முடியாது. கோத்தபாய ராஜபக்சசை இனப்படுகொலையாளியாக அறிவிக்க வேண்டும் என்றும் அவர்மீது சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றம் வழி நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டு நீதி வழங்கப்பட வேண்டும் என்றும் வலியுறுத்தி ஈழத் தமிழர்கள் இங்கே போராடி வருகிறார்கள். இப்படிப் போராடுகிறவர்களை மாத்திரமின்றி அப்பாவிகளையும் சிறையில் தள்ளி, தமிழர்களுக்கு எதிரான சிறை பெருப்பிக்கப்படுகிறது.

இலங்கையை இனப்படுகொலையாளிகளாலும் போர்க்குற்றவாளிகளாலும் நிரப்பிக் கொண்டிருக்கிறார் கோத்தபாய ராஜபக்ச. ஈழ இறுதிப் போரில் மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபட்ட ஸ்ரீலங்காவின் 58 இராணுவ அதிகாரிகளுக்கு மேற்குலகம் பயணத்தடை வித்திருத்திருக்கிறது. இவர்களில் முதன்மையானவர் ஜெனரல் சவேந்திர சில்வா. போரில் களத்தில் நின்று இனப்படுகொலையை வழி நடத்திய இவரை இராணுவத் தளபதியாக நியமித்தார் கோத்தபாய. பின்னர் இவரை கொரோனா தடுப்பு ஒருங்கிணைப்பு தலைவராகவும் நியமனம் செய்தார். ஜெனரல் சவேந்திர சில்வாவை புனிதப்படுத்த முனைவதுடன் இனப்படுகொலைக்கு வெள்ளையடிக்கவும் கோத்தபாய ராஜபக்ச முயற்சிக்கிறார்.

அத்துடன் தற்போது இலங்கையின் பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலாளராக ஜெனரல் கமால் குணரத்தின நியமனம் செய்யப்பட்டுள்ளார். இதன் அடுத்த கட்டமாக தற்போது ஆட்கடத்தல் குற்றம் சுமத்தப்பட்ட வசந்த கரன்னகொட வடமேல் மாகாண ஆளுநராக அதிபர் கோத்தபாய ராஜபக்சேவினால் நியமிக்கப்பட்டுள்ளார். ஐந்து மாணவர்கள் உள்ளடங்கலாக பதினொரு பேரை கடத்தி சித்திரவதை செய்து கொலை செய்த நிகழ்வின் குற்றவாளியாக இவர் கருதப்படுகிறார்.

அரசின் உயர்பதவிகளில் இனப்படுகொலையாளிகளை இருத்துவதன் வாயிலாக சர்வதேச குற்றச்சாட்டுகளில் இருந்து தப்பிக்கொள்ளலாம் என்றும் இனப்படுகொலையை மூடி மறைத்துவிடலாம் என்றும் கோத்தபாய ராஜபக்ச நினைத்தே இவ்வாறு நடந்து கொள்வதாக மனித உரிமை அமைப்புக்கள் சுட்டிக்காட்டுகின்றன. மருத்துவம், கல்வி, நிர்வாகம் என அனைத்து மட்டத்திலும் இராணுவ மயமாக்கலை ஏற்படுத்தும் வகையில் கோத்தபாய மேற்கொள்ளும் நியமனங்கள் குறிப்பாக தமிழ் மக்களை ஒடுக்கி அழிக்கும் நோக்கில் இடம்பெறுகின்றனவா என்ற அச்சம் மக்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது.

இன்றும் தமிழர்கள் பலர் சிறையில் காரணமின்றி வாடுகின்ற நிலையில், யாழ்ப்பாணத்தில் குழந்தைகள் அடங்கலாக எட்டு அப்பாவித் தமிழர்களை கழுத்தறுத்துப் படுகொலை செய்து இலங்கை நீதிமன்றத்தால் மரண தண்டனை அறிவிக்கப்பட்ட சுனில் ரத்நாயக்காவுக்கு பொதுமன்னிப்பு கொடுத்தார் கோத்தபாய ராஜபக்ச. இப்படியாக தமிழர்களை படுகொலை செய்பவர்களுக்கு பொதுமன்னிப்பும் பதவி உயர்வுகளும் வழங்குவதன் வாயிலாக இலங்கை தீவு இனப்படுகொலையாளிகள் ஆளுகிற நாடு என்ற அடையாளத்தால் அச்சமூட்டுகிறது.